Му се јавуе Мара на Блажо од службен пат:
-Шо прајш бе, арен ли си.
-Арен, си дремам…
-Децата, арни ли се…
-Аха…
-Мачката шо прае…
-Цркна…
-Туу даа, можеше ли тоа троа, по од околу да ми го кажиш, а не вака директно у ребрата…
-Е шо требеше да речам…
-Ами, мачката седеше на покривот, се сп’зна, падна и умре, разбираш ли сеа…
-Разбирам…
-Мама шо прае…
-Седе на покривот…
